แด่ .. ขุนเขา

ขุนเขาและไพรกว้าง
แม้อ้างว้าง แม้ห่างไกล
ไร้สรรพเสียงใด
มิเคยใฝ่ จะเปลี่ยนแปลง

ขุนเขาแห่งชีวิต
ที่สถิตย์ ทุกหนแห่ง
เปี่ยมด้วยพลังแรง
และกล้าแกร่ง ด้วยศรัทธา

ยามใด ที่ไกลห่าง
ข้าอ้างว้าง แลโหยหา
อ้อมอก ของดงป่า
มีมนตรา ให้ข้าคืน

ค่ำคืน ดูท้องฟ้า
ดาริกา ที่ดาษดื่น
ลมพริ้ว ลิ่วระรื่น
ให้สดชื่น ในหัวใจ

ชีวา ของข้านี้
ขอยอมพลี อุทิศให้
คนป่า ในดงไพร
ผู้มิไร้ ซึ่งไมตรี

ขอจง ช่วยปกป้อง
และคุ้มครอง ผืนป่านี่
ยืนหยัด ชั่วตาปี
สร้างโลกนี้ ให้งดงาม

พี พี กวีป่า.